Blizna, siwizna, ojczyzna czyli o maszerowaniu i flag wywieszaniu

Patriotyzm nie istnieje, co udowodnić może chociażby porównanie liczebności flag wywieszanych 3 maja i 11 listopada z ich multigęstwiną powiewającą w czasie Euro 2012. To bardzo ciekawe, że tak niewiele osób pragnie podpisać się pod entuzjazmem ku czci niepodległości a tak dużo pod żenującym poziomem naszej piłeczki w zadek wkopanej (bo przecież nie do bramki, hyh). 

Kiedy patriotyzm stał się synonimem obciachu, a uczestnictwo w marszach listopadowych zyskało miano nazizmu? Najwyraźniej odkąd wychowana na otwartych granicach i internetach młodzież się skosmopolityzowała a niektóre partie, nie pouczone przez piarowców, skutecznie zarżnęły atrakcyjność wizji bycia patriotą kochającym polskość.

Co do marszu: Może gdyby kombatantki się trochę bardziej postarały to bym poszła?

Jako osoba pragnąca pozostać w głównym nurcie a zarazem nie mogąca sprzeniewierzyć się zasadom tak głęboko mi w dzieciństwie zaszczepionym przez kolejki po srajtaśmy i banany na ulicy Dzierżyńskiego, mam zamiar zostać w domu, owinąć się flagą i zjeść schabowego w buraczkach.

Intymnie i czule, droga ojczyzno.

Chociaż... ulicę dalej wymieniają chodniki. Może pójdę i porozrzucam trochę kostek, w dziennikach mówili, że ponoć patrioci tak robią? Hm.
Ach, ten obskubany z piórek sarkazm!

I troszku mrożyzny czyli spojrzenie emigranta:

Lepiej mi chyba w temacie poszło w zeszłym roku, bo skupiłam się na biało-czerwonych outfitach [klik] 

.........
Dla mnie konstrukcję listopada da się streścić w 4 punktach:
1.śmierć
2.patriotyzm
3.urodziny
4.śnieg
Przy czym pewna jest tylko obecność  śmierci i urodzin. Jak widać.