O dziewczynach infantylinach i babochłopach. I o tym że ASAP jest już passé

Miałam kiedyś taką koleżankę, obsadzoną wówczas na etacie kandydatki na przyjaciółkę, która jak coś mówiła, to wszyćko infantylizowała. Wiecie, co to za typ: pysiu-mysiu, pimpci-rymci. W dodatku takim dziecięcym głosikiem. Nawet nie mogę przytoczyć przykładów, bo mój odział pamięci w te pędy wszystko na bieżąco usuwał, żeby nie oszaleć. Doprawdyż, miałam ochotę po każdej jej kwestii wziąć zmitokę, szufelkę i przy ich pomocy wymieść jej z gębuni wszystkie zębusie. Kurwica paniczna mnie ogarniała, taka w rodzaju: co ja tu robię z tą za chwilę bezzębną dzidzią piernik, aaa! No ale gdzieś tam w środeczku tliło się we mnie przekonanie, że to będzie jeszcze mądry człowiek, rozwojowy, tylko po prostu ma taki ETAP. 

Niektórzy to mają w wieku lat pięciu, inni w wieku lat dwudziestu pięciu, niestety. Przy czym określenie niektórzy zawsze w takich przypadkach odnosi się do kobiet, bo 25-letni facet mówiący GŁOSIKIEM, na 100% jest gejem albo ofiarą ciężkiego urazu neurologicznego. Tymczasem z babami bywa różnie: seks uprawia toto permisywnie od 14 roku życia, ale jeszcze 10 lat później gra słodką dzieweczkę zbiegłą ze żłobka. Co ja mówię gra – ona jest słodką dzieweczką, ewentualnie wciela się w nią jakiś duch XIX wiecznej słodkiej dzieweczki, taki arcydzieweczkowy dybuk. 

A teraz przepraszam na chwilę, muszę pójść do kącika i dyskretnie wrzasnąć kurwamać, inaczej szlag trafił całe, wypracowywane latami, wyparcie tych dzieweczkowych wspomnień. 

No, już mi lepiej. 

Już jestem z powrotem. 

Co niewyobrażalne, infantylizacja słownikowo-głosikowa działała na facetów, aczkolwiek nie bezterminowo. To zupełnie jak z typem babochłopa, który też działa na niektórych facetów i też w ściśle określonym interwale czasu, zwykle krótkim. Gdyż przeciętny chłop zafascynowany niezwykłą chucpą i siłą osobowości babochłopa daje się ponieść wizji, że nie będzie musiał o niczym decydować i nic robić. Ale potem jednak te postkoitalne teksty, w rodzaju: ‘Kopsnij mi szluga, melepeto’ trochę go otrzeźwiają. I pragnie taki chłop długich włosów, sukienek w kwiatki i domowej szarlotki. Oraz żeby drapać go w krocze z okrzykiem ‘Misiu’ pazurami raczej obleczonymi w lakier niż opuszkami palców zdartymi heblarką.

Znam też chłopców, którzy latami szarpią się od infantylin do babochłopów, nazad z powrotem. Co jest dziwne, bo wydawało by się, że to są inne grupy docelowe. Ale wszystkie postawy skrajne powodują u odbiorcy traumy i chęć spróbowania całkowitego przeciwieństwa. Tak to przynajmniej to wygląda wedle moich obserwacyj. 

Pewnie dlatego byłyśmy swojego czasu z ową infantyliną doborowym duetem, takim dwubiegunowym stylistycznie, pełne spektrum odbioru kobiecości. Pewnie dlatego w takich duetach występowałam nie raz. Aż mi się to znudziło, bo zaczęło grozić utratą tożsamości pciowej. I że odplamiacz nie zadziała.

Ostatnio spotkałam po latach infantylinę i wszystko już u niej dobrze. Przeszło jej. A nawet role się jakby odwróciły. Ja zbezbronniałam. Ona jest niezwykle konkretną kobietą sukcesu.

Mówi normalnym głosem, a nie głosikiem. Nie używa określeń typu piniążki, nawet nie pieniądze, tylko od razu karta debetowa. Mówi briefy, lejouty, kejsy, czardże i takie tam, aż się dziwuję, że pomiędzy tymi zangielszczonymi zezwłokami są polskie czasowniki. Powiedziała mi też, że 'ASAP się już nie mówi, bo to jest passe, że przecież wiadomo, że teraz wszystko w życiu jest ASAP'. Tak wydoroślała, iż poczułam, że o ile ASAP nie spożyję tabletki APAP, to head zwieńczający moje korpo zacznie pulsować z powodu paniki, że aż niektórzy TAK profesjonalnie dorastają, a ja co najwyżej proekologicznie zbabiochłopiałam. Aż cud, że nie żuję tytoniu i nie spluwam gdzie popadnie, ale nie mam pomysłu gdzie, bo przecież nie pomiędzy karty debetowe. Prędzej między grządki ogrodowe. Eh. 

Zatem, jak sądzę, istotne nie są charakterologiczne fatałaszki infantylnio-babochłopskie, tylko kwestia życiowego tempa. Ona zawsze była ASAP, a ja zawsze byłam SAPU-SAP (od sapania).

No ale co sobie pokomplementowałyśmy, to nasze ;).