Skandal w aptece czyli jak się nie zachowywać kupując wstydliwe produkty

Podobno ludzi nadal ogarnia krępacja oraz ogólne embarasmą podczas kupowania w aptece wstydliwych produktów, takich jak piguły na potencję, czopki doodbytnicze czy też testy ciążowe (wiadomo - wpadka!)

(Ja tam w każdym razie jak raz mi się zdarzyło kupować taki test to se na wszelki wypadek (dla pewności i niwelacji domniemanych objawów wrogości co do mej moralności) założyłam wszelkie dostępne w domu obrączki – po dziadkach plus była jeszcze jakaś darowana po starej ciotce - także razem miałam TRZY :). I jak nerwowo przydzwoniłam tym kastetem w szybkę to farmaceutce zęby zadzwoniły, hehe... No ale to było dawno. )

Co do prezerwatyw to nie mam pewności co do poziomu wstydliwości, ale już się chyba naród oswoił z tym lateksowym towarzyszem oddawania się chuciom wszelakim, a może to nadal zależy od wieku kupującego? Albo od ogólnej pewności siebie, która u mnie ogólnie ma się dobrze, dopóki nie dochodzi do kwestii odzyskiwania należności.  Ale do rzeczy.

Apteka, środek dnia. 

A w gigantycznej kolejce od zatrzęsienia i bab i dzieciów i emerytów, a wszystko toto szeleści receptami i siatkami i prycha i kicha i rozsiewa zarazki, tak że od razu czuję, że mi będzie po wizycie tutejszej raczej gorzej niż lepiej.

Kolejkowa stonoga przepycha mnie perystaltycznie do okienka.

- Poproszę  prezerwatywy jakieś owocowe, tylko muszą być bardziej tak XXL, jak nie ma z owocowych to jakieś kolorowe chociaż te prezerwatywy, żeby się dobrze komponowały Z CZERNIĄ oraz może jeszcze lubrykant, no wie pan, taki do wszystkiego, oraz  najlepiej też test ciążowy bo nie wiadomo jednak jak to się skończy! - mówię na wydechu do obokularnionego pana farmaceuty. 

Nie to że wrzeszczę, ale szept to też nie jest ;)

W aptece nagle zapada cisza jakby ktoś włączył przycisk MUTE. Kolejkowe głowy zwracają się w moją stronę i patrzą na mnie oczy wielkie, o tak

Dzieci wtulają się mocniej w matki a moherowe berety wczepiają się jakby ściślej w siwe trwałe emerytek. W końcu ktoś upuszcza z brzękiem coś, jakieś klucze chyba. Co mnie nieco otrzeźwia.

- Eee nie no, żartowałam - zwracam się w przestrzeń - właściwie to tylko coś na przeziębienie!

Ktoś wyłącza przycisk Mute, niemniej Volume level aptecznej stonogi się znacznie minimalizuje. Niektórzy się krzywią, że i czasoprzestrzeń by tak nie spotrafiła, inni doceniają seksualne poczucie humoru osoby z nosem nabrzmiałym a czerwonym jak u Renifera Rudolfa i owiniętej szalikiem w barwie podkreślającej bladość i bardziej prawdopodobne, że rychły zgon niż współ-życie. Pan Farmaceucik też się do mnie szczerzy spod okularów, które pewnie niejeden glicerynowy czopek widziały. I mówi do mnie:

- Niech się pani wstrzyma... przynajmniej do czasu wyzdrowienia!

Czego sobie bardzo życzę. Wyzdrowienia i trochę dania na wstrzymanie z temperamentem, jak na razie tylko słownym zresztą.