O grzmoceniu Szarloty, zwierzętach w filmie i dlaczego warto nosić kołnierz z lisa

Pamiętam jak miesiąc lub może dwa miesiące temu następowało na fejsie grupowe babskie  umawianie się w celu wspólnego wyjścia na Nimfomankę Larsa von Triera. Nie skorzystałam z uczestnictwa, natomiast wczoraj, całkiem spontanicznie, (choć biorąc pod uwagę porę seansu – meganierozważnie), obejrzałam w końcu w tvp Kultura Antychrysta tegoż reżysera. 
Zaprawdę nie wiem, po co miałabym teraz oglądać Nimfomankę, skoro Charlotte Gainsbourg, z tą picassowsko przefasonowaną szczęką, już w rzeczonym Antychryście grzmociła się chorobliwie i na okrągło, choć przyznać trzeba, iż z jednym partnerem li tylko. Cóż, jedyna nauka z filmu taka, jeśli jeszcze raz spotkam amanta, który nie będzie chciał rano zostać i zrobić mi pożywnej jajecznicy na śniadanie, to przemyślę kwestię unieruchomienia szui przy pomocy prześrubowania mu przez łydkę ciężkiej sztangi i odbiałowania suspensoriów uderzeniem klocem z drewna.

Jakiż malowniczy i pouczający, zaiste, film.

Jedyna rzecz, jaka zrobiła na mnie wrażenie, to złowieszcze zwierzęce trio, w postaci wrony, sarenki i lisa.

W związku z tym zaimprowizujemy dzisiaj inwentaryzacyjkę tego animalnego trio – ale w odcinkach. Na pierwszy ogień idą LISY.

Liskom, przez tyle stuleci zaopatrującym się w drób w kurnikach, do czempionów polowań niedaleko. 

Przy tym nic nie grzeje kręczu szyi tak, jak lisi kołnierz. Tylko biedne, starzejące się gwiazdy pokroju Sharon Stone nie umiom zrobić z rudych atrybutów pożytku i wyglądają jakby zgubiły się w lisiej norze na orgii. 

Czas na kilka lisich dodatków. Od kurtki do czapy

Japońska kitka na szalony weekend na łonie natury:

Miłość do lisa jest jak widzimy niebezpieczna i z banalnego noszenia kołnierza może zmienić się w toksyczny romans, powodujący zwiotczenie annusa ;)

Kto zaś weganin lub niebogaty i kołnierza nie odziedziczył po babci i złotych latach PRL-u, dla tego tani zamiennik z poczuciem humoru.

Albo Sukienka Jeana Charlesa De Castelbajaca. 

Tutaj mała uwaga, że prać lisa należy rozważnie, ponieważ na skutek nieodpowiedniego oporządzenia może się on zmienić w wypłowiałego srebrnego lisa ;)

...
Tymczasem Jenni Avins, dziennikarka-freelancerka związana z nowojorskim środowiskiem modowym, zadała pytania o istotę obecnie panującego w modzie odwrotu od naturalnych futer. Czy liczy się tylko bezmyślna konsumpcja czy oddanie sprawie? Zakupy czy czyny? I nakręciła kontrowersyjny dokument, w którym sama od początku do końca oprawia liska, by móc potem go z czystym sumieniem nosić. Hmm.

Fashion Writer Jenni Avins Traps, Skins, Sews Her Own Fox Fur [tu] albo [tam]

W przyszłym roku zamiast odmrażać ręce w głupich wełnianych rękawiczkach , po prostu wsadzę je w dwa ciepłe chomiki ;)
...

Natomiast do auta liska nie wkładamy – radzi reklama.

...

Na deser trochę dizajnu – piękny, naturalistyczny stołeczek Victora Braunera z początku lat 40.

Liski odwiedzające muzeum (za życia) już były [klik] .

...

Jak widać wzięłam sobie do serca uwagi o tym, że moje posty są za dłuuuugie, niczym ciągnący się po ziemi kołnierz, zatem szlachtuję je w odcinki.

Do usłyszenia, fani grzmocenia Szarloty oraz lisów.