Świąteczna ortopraksja czyli prezenty, jeszcze więcej prezentów, kolędy i cukrowe dzieci

Wigilia u znajomych. Jak się człowiekowi rodzina kurczy to trzeba się wspomagać obcą pulą genów. A zresztą  jaką tam obcą – znamy się jak łyse konie, jak cwałujące przez epoki stadko marki pony. Już się palę (niczem choinka) do wyciągnięcia wniosków, że im bardziej Boże Narodzenie się laicyzuje, tym bliżej do zaniechania rodzinnych kryteriów w kwestii wigilijnego skisu przystołowego, ale uczynna I. informuje mnie, że wchodzimy na miejsce chorującego małżeństwa D. (drogi Mikołaju, stary capie, przynieś mi proszę cnotę gładkiego wciskania kitu zamiast prawdomówności). Myślę, że gospodyni chodzi też zarazem o prezentację włości po remoncie, a nie można wymyślić lepszej okazji niż zaprawiona zazdrosną zadumą obserwacja nowych mebli kuchennych w użyciu (drogi Mikołaju...eh).

Zawsze chętnie obserwuję te tradycyjnie nerwowe zwyczaje świąteczne innych rodzin.

Tyle przypadków.

Mamy więc małżeństwo, które ze sobą nie rozmawia, bo chyba nie ma już o czym.
Mamy małżeństwo, które ze sobą rozmawia, choć wcale nie chce, najchętniej to nogi by z dupy powyrywało jedno drugiemu.
Mamy zdenerwowaną nastolatkę z zegarkiem przyrośniętym do oka, które pilnuje, by odwieziono jego właścicielkę na drugą Wigilię do drugiego domu (doprawdyż nie wiem gdzie są te wszystkie programy terapeutyczno-edukacyjne, które by takim podwójnym rodzinom mogły uświadomić, że po to mamy 3 dni świąt, żeby się jakoś sensownie dzieckiem PODZIELIĆ).
Mamy singielkę, rozwódkę i wdowę – czym chata bogata tym różnorodności rada.
Mamy ultrapoważnego żonkosia z małżonką w podróży służbowej, dzięki której (małżonce, nie podróży) zaznał małżonek wyższych aspiracji społecznych i ten chaos świąteczny go jedynie irytuje.
Mamy i dzieci. Dzieci są ‘na cukrze’. Dzieci na cukrze = zmęczeni dorośli, bo takie dzieci mają w sobie moc silnika rakietowego, mają w sobie kręcioła, skakacza, krzykacza, chichracza i adehadowca w jednym.
Mamy strachliwego psa, do dyskusji z którym się nie przygotowałam, szczerze muszę przyznać.

Mamy śpiewanie kolęd przy akompaniamencie pianina (profeska, panie!). Niestety kiedy postanawiam zażyć publikę jedynym znanym mi repertuarem czyli eee utworami w rodzaju ‘Żegnaj nam dostojny stary porcie’ wszyscy wychodzą (WTF? A chrześcijańskie miłosierdzie? W końcu jestem gościem, nieprawdaż).

No i mamy prezenty pod choinką.

Następuje uroczysty moment wyciągania tych prezentów. Prezentów jest dużo. To, że prawie wszyscy włożyli pod choinkę prezenty również dla samych siebie, żeby podbić swoje akcje, dodaje tej scenie tylko uroku. Prawie już byłam gotowa smyrgnąć pod świerka swoją kosmetyczkę zawiniętą w serwetkę, aby nie zostać w ostatniej trójce najmniej obdarowanych ;)... To jest najbezcenniejsza nauka wyciągnięta podczas tych świąt – zawsze miej ze sobą prezent dla siebie. You never know.

Zinwentaryzujmy zatem trochę tych prezentów :)

...
A potem wracasz metrem do domu, stajesz w do połowy pustym wagonie obok śpiącego bezdomnego i orientujesz się w końcu, że sterczysz tam sama samiuteńka bo bezdomny bezwzględnie wali moczem. Którego nie czujesz bo przed wyjściem gospodyni spryskała cię swoimi szanelami.

I przypominasz sobie jak to już od połowy listopada po telewizyjnych reklamach rozsnuły się eteryczne kobiety w bieli i złocie, eleganckie i zjawiskowe, obtoczone powiewającymi muślinami, a wszystko tylko po to, byś kupiła i psikła tym, co tam reklamują.

A tu mamy życiowy dowód, ze złe zawsze wygra z dobrym. Bo jedziecie obok siebie w końcu – dziewczyna szanelina i mocznikowy bezdomny, a ludzie się jednak odsuwają przecież a nie przysuwają. A wszyscy z prezentowymi torebusiami i siatkami pełnymi słoików. Jak to w słoicy, nieprawdaż.
...

Najserdeczniej dziękujemy sponsorowi tegorocznych świąt czyli kupnym pierniczkom – gdyby producent tychże dostawał grosika za każdy rekord świata w biegu na 5 metrów do kibelka, to na samej  naszej rodzinie zarobiłby miliony ;).
 ...

Mam nadzieję, że u was równie re-prezenta-cyjnie i malowniczo (minus pierniczki).

I mała porada co zrobić z choinką po świętach [klik] żeby nie było jak w zeszłym roku [klik]
Zinwentaryzować oczywiście! ;)