Melanchujnia jesienna a księżyc biało-czerwony

Stephen Criscolo

Kiedy się w takie noce zimne, wrześniowe jak wczorajsza albo przedwczorajsza chodzi na spacery, to depresja człowiecza dostaje dotację i zaczyna stawiać solidną podmurówkę przyszłej siedziby. Pałacu Zimowego. Człowiek czuje się taki samotny i nieistotny. Oczywiście, czerwony księżyc przydaje naszej melanchujnii nieco stylu. Oczywiście w łóżku czeka na nasz powrót rozgrzany termofor w kształcie pingwina (nawet nie pytajcie ;).W ciepłe, letnie noce nigdy się nie odczuwa takich przykrotek, złe mary nie wyskakują zza rogu pokrytej rosą i mgłą ulicy. W ciepłe, letnie noce człowiek, niezależnie od wieku i sytuacji czuje, że ma przed sobą przyszłość. Przyszłość! Gdy wszystko może się zdarzyć. Na pewno jednak nie ośmiomiesięczny dół klimatyczny, na który rynek zareagował wypuszczając Prognostil (autentyk, w tabletkach ;)

Tęsknię za wami, letnie noce. Może zamiast w zimie sypać solą powinno się  rozpylać podgrzane w mikrofali pyłki bzów i jasminów? Żeby nas chemicznie oszukać, żebyśmy w jakimś pionie psychicznym dotrwali do wiosny, nie próbując się zabić przedawkowaniem Prognostilu (mam nadzieję, że ten produkt placement nie jest zbyt nachalny, hyhyhy).

Żal mi dawno odprawionego kochanka, który mi na dobranoc opowiadał bajki o kosmosie. To nie były prawdziwe bajki, raczej straszne historie o nieubłaganych prawach fizyki, statystyczne dane o miliardach gwiazd. Ale kontrastowała z nimi ta kojąca świadomość, że na jednej z planet, na drobnym kontynencie leżę w rozciągniętym na łóżku prześcieradle niczym w ogonie pędzącej komety. W kapsule cudzych uczuć. A złowrogie, ciemne niebo nie spadnie na mnie nieubłaganie ale powita mnie rano różowo-niebieską jutrzenką.

Tej nocy, gdy księżyc pokrył się rumieńcem, rozpaliłam ognisko. Gdyby mi tak dupa nie odmarzała czułabym się wielce romantycznie, niczym druidka, tańcząca wokół płomieni. Druidka z zapalniczką i butelką denaturatu w ręku, bo ogień trzeba umieć podtrzymać.

Michał Karcz

Dotrwałam do rana w stanie bladości i opuchnięcia podobna do księżyca. Już białego, płaskiego, który będzie nam towarzyszył co miesiąc. Żegnaj, krwawy księżycu.

„Księżyc. Cudowny księżyc. Pełny, tłusty, czerwonawy, noc jasna jak dzień i poświata, z którą spływa na ziemię radość, och, jaka radość. Radość i gromki zew tropikalnej nocy, łagodny, jednocześnie dziki ryk wiatru szalejącego we włosach na ręku, głuche zawodzenie światła gwiazd, zgrzytliwy krzyk migotliwie skrzącej się wody.”

‘Darkly dreaming Dexter’ Jeff Lindsay

Rano, nieprzytomna, zasiadam ze śniadaniem przed telewizorem. Nie powinnam tego robić! W ogóle tego nie robię, ale tym razem chcę, żeby mi jeszcze raz pokazali ten księżyc. W studiu Pytania na śniadanie chłopak z Centrum Kopernika nie może zabrać głosu zagłuszany przez panią astrolog, która pierdzieli o tym, że czasy tera niespokojne przez ten księżyc czerwony i uchodźcy uchodzą też przez ten księżyc, jak pływy. Pani astrolog, taka od kart i wróżb, występuje w roli eksperta i nikt się nie śmieje. Zaraz potem na kanapie siada pani z pięcioma kotami, których wygląd i gatunek oryginalny jest, bo powstał przez krzyżówkę z bobrami. Albo oposami. Nie pamiętam, bo się popłakałam.

Czuję ideologiczną i cywilizacyjną rozpacz. 
Księżyc był czerwony a rozpacz jest czarna.

„Och, ten tłusty, ten wesoło rozgadany księżyc. Ileż miał do powiedzenia. I chociaż ja próbowałem mu powiedzieć, że wybrał nieodpowiednią porę, że jest za wcześnie, że mam na głowie wiele innych rzeczy, rzeczy naprawdę ważnych, on znajdował argumenty dosłownie na wszystko. Dlatego mimo, że wykłócałem się z nim przez cały kwadrans, tak naprawdę nie miałem żadnych szans.” 

‘Darkly dreaming Dexter’ Jeff Lindsay

 

Przy okazji – odkąd mam w sypialni (również) lampkę z czerwoną żarówką (w świetle której zawsze wygląda się rewelacyjnie i tak zmysłowo ;) mniemam, że gdyby więcej kobiet było astronautkami to wybrały by na czas lądowania na księżycu taką kolorystyczną okoliczność jak przedwczoraj. 

Teraz trochę inwentaryzacji nocnego nieba dla tych, których kosmiczne zjawiska nie pobudzają.

Na koniec kosmiczne odległości oraz ponadgalaktyczne inwektywy ;):

A tutaj, przypominam, można obejrzeć dwa fajne filmidła z księżycem w roli głównej 

Dwa super mini-filmy o księżycu na weekend