Sezon w ogrodzie czyli z pamiętnika ogródkoholika. Part 1.

Kwiecień

Pracowicie klękam na ochraniaczach służących  kiedyś do zabaw i gier i wtykam w brunatną ziemię pełną dżdżownic i starych śliwkowych pestek różnej maści nasiona: nachyłek, złotokwiat, nasturcja, smagliczka, aksamitka. A kiedy starając się ignorować ból w krzyżu wstaję, mam w uchu tylko jeden kolczyk i jestem zła na siebie, że będę musiała to wszystko jeszcze raz przekopywać, ale  M. mówi mi, żebym sobie darowała, bo prędzej coś wyrośnie z tego kolczyka (kolczykowe drzewo?), niż z tych nasion. I muszę mu przyznać rację, jestem marną ogrodniczką, żal mi wyrywać każdego chwastu, myśląc: Czy mam prawo odmówić mu prawa do egzystencji, skoro tu zawitał? Rozwinął się i ściągnął (sądząc po liczebności dość dużą) rodzinę?

Weźmy taki uroczo słonecznikowy w barwie wrotycz albo koniczynę, która przyciąga bąki.
Maj

Trawa rozrasta się bujna, zielona, zarastają nawet łyse placki posypane czymś z piwnicy ,co wbrew pozorom okazało się rokującymi nasionami. Ma już chyba z pół metra  kiedy pewnego popołudnia wchodzę w nią i plask! – przewracam się na pysk. Kopiec kreta giganta. Po rzetelnym oglądzie muszę stwierdzić, że trawa nie ma pół metra wysokości tylko nastąpiło ogóle wypiętrzenie terenu wskutek działalności tego podstępnego i nieproszonego gatunku. Natomiast na grządkach harcują ślimaki. Brakuje tylko żaby do kompletu, żebym się poczuła jak we francuskiej restauracji.

Po niebie krążą stadami mewy i jaskółki. Mewy drą mordy, jaskółki wywijąją te swoje piruety. Trzy metry ode mnie ląduje dzięcioł z krwistoczerwonym zadkiem i po próbnymi opukaniu orzecha daje dyla. Jestem urzeczona, jestem podniecona. Trzy metry ode mnie! Żaden celebryta nie zrobiłby na mnie takiego wrażenia w tej odległości.

Konwalie, ta niezwyciężona armia, kolonizują kolejne obszary, wychylając spod ziemi zielone łby. No i oczywiście: lilakowa orgia! Czyli kwitnie bez.

Czerwiec

Znowu zapomniałam wystawić w tym roku budki lęgowe dla ptaków. U rodziców na balkonie założyły rodzinę dwa gołąbki. U mnie na skutek działań wojennych prowadzonych przy pomocy procy i łuku nastąpiło odwrót od tradycyjnych, gołębich wartości, takich jak składanie jaj i defekacja pollockiem na dach.

Populacja drących mordy już od piątej rano srok zmniejszyła się na rzecz drących mordy w tych samych godzinach wron i kawek. Sikorki ćwierkają do ćwierkającego laptopa (strona z odgłosami ptaków). Znowu mam kompleksy na punkcie nieznajomości języków obcych. Bo kto wie, co ćwierka laptop? Może same wulgaryzmy?

Piwoniowa orgia! Nie jestem żadną romantyczną pańcią ale rozczochrana, mięsista bujność tych kwiatów na absurdalnie cienkiej łodydze nieodmiennie zapiera mi w piersiach dech (niech ktoś wreszcie pogrzebie w genach i osadzi główki peoni na tych solidnych i kolczastych różanych cokołach, żeby było trochę praktyczniej je wręczać ;)

Całe lato zajmuje mi też mi wieczorne ściganie jeży, które mają w zwyczaju tratować aksamitki, przeraźliwie piszczeć (jest to odgłos przypominający pompowanie dziurawej dętki) i przesiadywać pod drzwiami (kolczasta wycieraczka od której można dostać zawału, o czym już pisałam [klik]).

Lipiec

Morelowa orgia! Oraz fala upałów. Słoneczniki wyrastają w najmniej oczekiwanych miejscach czyli na trawniku. Dzikie bluszcze leniwie pełzają po trawniku, aż docierają do starego, metalowego krzesełka, które ginie z oczu owinięte ich zielonymi mackami. Znowu zza ogrodzenia zawitał do nas, robiąc korzenne podkopy, sumak. Szpalery grochu jak oszalałe pną się w górę, w niebo, byle do słońca. Codziennie poświęcam sporo czasu na owijanie ich według mojego widzimisie (tanie i na świeżym powietrzu w dodatku zastępstwo jakiejkolwiek terapii ;). Rukola zalewa ogródek niczym populacja islamska Europę ;). Liście jedzone przez ślimaki, ślimaki zasypiające na wieki po niebieskach antyślimakowych pralinach, którymi wszystko posypuję. Mam bardzo zielony ogródek. Nie uświadczysz tu niemal innego koloru, co najwyżej żółty, jak coś się zeschnie, a w czasie upałów zsycha się notorycznie. Mam pokusę obrabowania z plastiku kilku grobów z najbliższego cmentarza. Może nikt nie zauważy różnicy jeśli wprowadzę embargo na wąchanie kwiatów?

clue programu: lawenda i tytoń. W przeciwieństwie do manny ryby bardzo często spadają z nieba i nie raz znajduję w tytoniu uroczy filecik ;)

Sierpień

Co też zastanę jak wrócę? W zeszłym roku po powrocie zamiast wiśni zastałam bufet z wiśniówką. Albowiem nie zapraszany przez nikogo tatuś pokochał na nowo piłowanie ;)

Malinowa orgia! Maliny to teraz podstawa mojej diety, przeciętnie zbieram dwie szklanki dziennie, resztę obgryzam prosto z krzaka.

Takie małe a już wąsate!

Upały na zmianę nieludzkie a potem nieobecne, jednak każdy ciepły dzień trzepie mnie po kieszeni, bo wymaga wieczornego podlewania ogródkowych zieleni. Lawenda w pięknych fioletach, za to motylki nadobne wybujały na półtora metra i nie przyoblekły się w kwiaty – wyglądają jak zmutowany koper. Po rozdaniu grządkom darmowych drinków z florowitu i azofoski następuje znaczny postęp w tej materii.

Zacienione miejsca obsadzam bluszczykiem kurdybankiem, który tworzy teraz zielone połacie dywanów. Pająki leniwie wylegują się na wszystkim – a zwłaszcza na malinach. Zastanawiam się czy ich nie myć przed spożyciem, bo kto tam zna pajęcze zwyczaje – może (skoro ich nie jedzą) to robią sobie z malin toaletę? Po zjedzeniu maliny z pająkiem zaczynam być jeszcze ostrożniejsza. Fuj!

A w kurdybankach harcują kowale ;)
(...)
Ciąg dalszy po niedzieli ;)