Liebstery i inne bajery - bez nadmiaru gracji wykręcam się od de nominacji. Oraz Libsterowe pytanie do wszystkich. W eter.

No no, ostatnio przybywa mi (w obserwatorach) jeden członek tygodniowo, czyli tyle, ile moim atrakcyjnym hipsterskim koleżankom w realu, po weekendzie ;). Normalnie orgia blogowa.

Nadszedł dobry moment żeby podsumować wszystkie ‘prezenty’ blogowe – nominacje różne takie, Versatile i Liebstery, co podostawałam od Funity, Bell, Amishy, Kaye i Fidrygauki. Bardzo to miłe, ale odpowiadania na pytania nie mam na razie w planach, bo nie jestem ani przy tablicy ani na komisariacie a poza tymi miejscami to przepytywanki w punktach mi się kojarzą jeszcze gorzej.

Pracowałam kiedyś jako ankieterka i musiałam chodzić i zadawać różne pytania lekarzom. Co było straszne, bo ci lekarze uwielbiali wchodzić w dyskusje, podczas gdy na korytarzach siedzieli i czekali pacjenci, których lekarze generalnie mieli gdzieś bo mogli dostać długopis albo fikuśny ręcznik frotte. Ale potem mi ktoś te ręczniki zapieprzył (za przeproszeniem) i czułam się jeszcze gorzej, że marnuję czas: swój, lekarzów, pacjentów i ukradzionych ręczników, które trafiły nie tam, gdzie powinny, trudno powiedzieć gdzie. No ale źle mi nie szło (tak mi powiedziano) i firma postanowiła mnie wysłać w delegację (do Sieradza ;). Na co ja odpowiedziałam, że chyba mi jednak poszło bardzo źle, skoro awansuję ze stolicy w końcu do w końcu Sieradza (o ręcznikach ani mru mru).

Na co mi firma (telefonicznie) odpowiedziała, żebym się jednak zastanowiła w kwestii odmowy, która mi nie przysługuje, bo nie dostałam jeszcze piniędzów za ostatnie wyczyny ankieterskie. Na co dostałam ataku szału, a że pod ręką była – jak to w domu - deska do prasowania (której do tej pory nie mogę wybaczyć) to stłuczeniu niestety uległ piękny klosz na żyrandolu w pokoju moich rodziców, z którymi naówczas mieszkałam. Cztery pozostałe klosze ocalały, jednak brak stłuczonego klosza na tle kloszy pozostałych zionął niczym ubytek w zębach przednich. W związku z czym trzeba było całość kloszowej rodziny wymienić, a że w tych smutnych czasach (a były jakieś inne?) upadku finansowego mojej rodziny nie było nas stać na sprowadzanie ręcznie dmuchanych baniek z Lampionevres koło Sevres to zostały zakupione jakieś pasujące wymiarem średnicy dziadoszczaki. I teraz za każdym razem jak u rodziców jestem i spojrzę do góry to widzę jak bardzo nie jest moim powołaniem zajmować się pytaniami i szukaniem na nie odpowiedzi.

Także ten, dziękuję wylewnie, ale czuję się usprawiedliwiona. Niemniej ponieważ blogowe łańcuszki mają tę samą funkcję społeczną co iskanie u małp, czyli poznawanie i polubianie się, czułość i afirmację, muszę zdziełać gdzieś z boku zakładkę, że jestem w stadzie ;)

{Możliwe jednak, iż zmienię zdanie. Niektóre pytania wydają się arcyciekawe, jakoś bowiem wyewoluowały w kłębki okołofilozoficzne z pytań typu 'Kawa czy herbata?' podczas przejazdu przez blogi paraliterackie. Namiętnie śledzę też blogi medyczne i oczekiwałam jakiejś ichniejszej mutacji w stylu 'Zatwardzenie czy biegunka?' no ale widać medycy zarobieni załatwianiem papierów emigracyjnych i na zabawy czasy nie mają ;) }

Dla wszystkich zaś, którzy zaszczycają mnie komentarzami, dla członków moich osobistych oraz cudzych, obecnych oraz in spe, pytanie które zadawałam odkąd pamiętam – na koloniach, obozach i oazach (no dobra, na oazach nie, ale tak fajnie brzmiało ;). Proszę się nie krępować (tzn. jeśli ktoś lubi w alkowie czy gdzieś to proszę bardzo, nic mi do tego ;)
Pytanie jest takie:
Czy gdyby odkryto (w zasięgu naszych możliwości transportowych, ale nie wchodźmy w szczegóły techniczne) bliźniaczo wręcz podobną do Ziemi planetę, wszystko jak u nas, żadna tam Narnia czy Avatarlandia, toczka w toczkę planecisko, tylko dziewicze, nie zaludnione, nie-ludzko samotne - to czy byście polecieli? Budować od podstaw. Zostawiając katedry. Historię. I konflikt palestyńsko-izraelski. I Paris Hilton. I Paryż. I Maczu Pikczu. I Evest. I Katedry - wspomniałam już o katedrach?
Czysta karta. Początek dziejów. 

Czy na sali jest jakiś pionier? Czy lecę sama?

:)

(painting by Eric Olson)