Czy wiesz gdzie jesteś? Czyli o błogosławieństwach ignorancji geograficznej.

Oto przez fejsbuki wszelakie przelatuje raz na jakiś czas śmiesznota na temat ignorancji takiej lub siakiej – tym razem geograficznej. Jak Brytowie widzą stany w Stanach i jak Amerykańczycy interpretują Eurotwór w podziałce na poszczególne jednostki krajowe.

Oczywiście nie jest najlepiej a nawet jest bardzo źle.

więcej tu Americans place european countries on the map

Mnie jednak wzruszają te zapiski w rodzaju ‘Tak mi przykro!’, ‘Nienawidzę siebie...’ oraz refleksyjne ‘Chodziłem do koledżu, dostałem swój dyplom. LOL’.
 Bardzo to cenny podejście w czasach gdy z ignorancji jest się w najgorszym przypadku dumnym a w najlepszym występuje się z tego powodu w telewizji.

 Być może niektórzy pamiętają taką smutną scenę z filmu/książki o sławetnej dziennikarce telewizyjnej Bridget Jones, która nie wiedziała, gdzie są i z kim graniczą Niemcy. Cóż. Nie tylko u nich mają takie problemy.

Tymczasem nadal nosimy w sobie wizję narodu na tle tego hamerykańskiego wykształconego nieco lepiej. Ale konfrontacja z rzeczywistością może być bolesna.

Kilka sezonów temu będąc zagranico spotkałam grupkę uroczych młodzieńców w kwiecie wieku, więc, co oczywiste, zagadałam. Zapytałam w końcu skąd pochodzą, na co jeden z nich w odpowiedzi wyprężył zachęcająco pierś spowitą T-shirtem z jakąś flagą. Wyraz mojej twarzy był widać znaczący, bo młodzieniec powiedział:

- Nie masz pojęcia skąd jesteśmy, prawda?

To była flaga Luksemburga.

Moje tłumaczenie, że nie zwracam uwagi na tak MAŁE rzeczy nie pomogło zawiązkom tej przyjaźni ;).

No ale flaga to flaga, układ pasków wiosny nie czyni, jak się chce wiedzieć, gdzie się jedzie. Np do jakiegoś polskiego miasta na początek. O czym za chwilę.

 


Najgorzej jest gdy spotkamy w życiu kogoś z takiego np Ełku. Na pytanie skąd pochodzisz i odpowiedź, że z Ełku NALEŻY natychmiast zmienić temat, w przeciwnym razie czekają nas tortury.

- A w jakim to województwie? – zapytałam kiedyś nieopatrznie, nie tyle zawstydzona własną ignorancją geograficzną, ile żądna jej uzupełnienia.

No i się zaczęło.

-  Ooo, nie wiesz?

-  No to zgadnij!

- No dobra, podpowiem: mamy tam taki baaardzo sławny most (górę/ pomnik papieża/ zabójczą matkę okupującą media/ whatever).

I już na początku takiej znajomości wiem, że nigdy nie odwiedzę Ełku, bo nie lubię jego sadystycznych mieszkańców ;).

A za to lubię konkrety w połączeniu z brakiem kompleksów i brakiem protekcjonalnego podejścia do MOJEJ niewiedzy.

- Skąd jesteś?

- Ze wsi pod Sanokiem.

- A gdzie jest Sanok?

- To wieś niedaleko Rzeszowa.

- A gdzie jest Rzeszów? Chociaż nie, czekaj, wiem, gdzie jest Rzeszów.

1 do 0 dla bezpretensjonalnego mieszkańca wsi po Sanokiem.

Bycie z Warszawy jest takie nuuudne. Wszyscy wiedzą gdzie jest Warszawa i nie można się poznęcać ;)

....

A teraz test, nasz, polski, swojski. Co tam Europa, trza zacząć od własnego podwórka.

Ile z 50 polskich miast i ile województw z całą geograficzną pewnością umiejscowiłbyś na mapie?

 

Oczywiście to tylko taka czujka, chyba że komuś rzeczywiście chciałoby się liczyć i mnie pocieszyć lub zniszczyć, w zależności od wyniku ;)

Jeśli bowiem o mnie chodzi, to okazuje się, że gdyby jakiś technologiczny kataklizm wykończył elektronikę i środki transportu a gwałtowna burza pozmiatała wszystkie tablice informacyjne z autostrad, to mogłabym tylko siąść i płakać, bo nie odnalazłabym rozproszonej po kraju rodziny i znajomych. Mój wynik oscyluje w granicach ‘I’m so sorry’. Bolesna świadomość.

I nie pocieszają mnie wcale znajomi w tych, no, Luksemburgach ;)

(By the way – zauważyliście, że na tych mapach Europy Polska trochę jakby zmieniła kształt, zdziadziała formalnie? Nie wiadomo, może to pod rządami Donalda tak? ;)

A tu rozwiązanie w formie konfrontacji z tzw fucktycznym stanem wiedzy ;)